Filmpje van onze pousada Xamã in Praia de Pipa.
Als je deze link klikt krijg je een filmpje te ziendie een goede indruk geeft van de prachtige locatie.
Terug thuis
Ondertussen hebben we al weer 3 nachten in ons eigen bed geslapen en het leven thuis went weer.
De fietsen die we hadden gehuurd waren er maar in 1 maat en die was eigenlijk voor volwassenen. Hmmm... Maar gelukkig was er 1 frame iets kleiner en konden we de zadels onderling ruilen zodat we na wat heen en weer geprobeer uiteindelijk toch lekker konden fietsen. Heel erg leuk in zo'n grote stad. Rio is niet echt een fietsvriendelijke stad maar sommige stukken wel. Middenin de stad ligt een meer en daar omheen een fietspad van 7,5 km lang. Dit hadden we echter zo rond gefietst en zijn doorgegaan naar het strand waarlangs ook een fietspad ligt. Het korte stukje door de stad hebben we lopend gedaan want het autoverkeer stopt niet graag! Nina wilde graag bij de McDonalds eten en dus zijn we daarnaartoe gefietst. Nadat we nog even op het strand en in ons appartementje waren geweest wilden we terug naar de verhuurder. Maar, ooh pech, Erik zijn band stond leeg. Gelukkig had een tankstation een pomp en konden we in volle vaart door. We hadden om 8 uur bij Marco afgesproken maar dit werd 9 uur. Nina en Luc hebben eerst hun verhalen verteld en daarna op de Ipad gespeeld. Wij hebben heel leuk gepraat om daarna afscheid te nemen. Heel leuk om familie die ik al zo lang niet gezien had in het verre buitenland wel te zien en eens goed bij te praten
Vrijdags zijn we in de ochtend lekker een paar uurtjes naar het strand geweest maar om 12 uur moesten we al uitchecken. De koffertjes mochten bij de receptie staan en wij hebben aan een tafeltje in het parkje voor het appartementgebouw een eigen gemaakt schaakspelbij elkaar gezocht. Nadat we hadden gegeten namen we de taxi naar het vliegveld waar we dit keer al 3 uur (!!!) van te voren moesten zijn. Bij alle binnenlandse vluchten was het een half tot 1 uur. De vlucht ging de nacht door naar Porto. Rond 11 uur namen we de metro naar de stad om daar naar de protkelders te gaan. Helaas lukte het niet om aan een rondleiding deel te nemen. Het viel ons op dat Porto heel erg op Nederland lijkt: netjes, schoon, alles te krijgen, engels gewoon een taal die door veel mensen ook gesproken word. Portugal staat nu dus op ons lijstje voor Europees vakantieland!
Deze vakantie hebben we met9 verschillende vliegtuigen gevlogen maar dit laatste stukje Europa was wel apart. In een heel oude fokker 100 moest de crew ons in zeer krappe ruimte voorzien van een glas drinken en een avondmaaltje. Terwijl zij achterin het vliegtuig in het 'keukentje' werkten wilden mensen naar de wc's die aan weerskanten van deze kastjes zaten. Het personeel bleef lachen waar ik erg veel bewondering voor had.
Op schiphol stonden tot onze grote verrassing Opa en Oma Tineke samen met tante Jan, Esmee en Malou te wachten. Marianne nam Nina en Luc in de auto mee terug naar haar huis. Het uur in de auto heeft haar tutende bezorgt want onze kinderen moesten alle verhalen door elkaar en om het hardst vertellen. Na een lekker biertje en haar hele voorraad chips met dipsaus zijn wij rond half 1 's nachts met onze eigen auto naar huis gegaan. Jessey mocht ook meteen met ons mee.Het beddengoed heb ik snel op de bedden gedaan enwe hebben een beste nacht inonze eigen bedden gemaakt. Erik was er al om 10 uur uit, ik om half 12 en Nina en Luc om half 1. Luc heeft meteen de hele dag met Thim gespeeld en voor Nina hebben weSophie uit Schagen gehaald.
Sophie bleef meteen logeren en ipv de BSO bleef ze de hele dag bij ons. Luc had Thim weer te spelen en aan het eind van de middagzijn Opa en Oma Zeeuwen gekomen.Wij hadden veel vakantieverhalen maar zij net zoveel verhalen over ons Jessey!
De kinderen zijn deze week nog vrij zodat wij lekker rustig in het ritme terug kunnen komen. Erik is sinds gister al weer aan het werk. Het grote voordeel van weinig bagage meenemen is dat er ook weinig gewassen en opgeruimd moet worden. De klerenkasten liggen nog vol schoon goed zodat ik vandaag rustig aan ga beginnen met de vakantiewas.
De conclusie van deze vakantie naar Brazilie is denk dat we het erg naar onze zin hebben gehad. Het is een prachtig, uitgestrekt warm land met vriendelijke mensen. Helaas wel een beetje duurder dan ingecalculeerd.Met deze weken hebben we een zeer vervelende tijd kunnen afsluiten en dat is zeer goed gelukt.
Rio de Janeiro, laatste paar dagen en weer mooi weer
maar toen we gister aankwamen was het bewolkt. Omdat we overdag vroeg aankwamen en we de stad al doorhebben hebben we dit keer geen taxi genomen maar de gewone stadsbus. Deze was aangenaam goedkoop maar onaangenaam gekoeld. Brrrrrrr....
We hadden wat moeite om een hostel te vinden in de wijk van eerste keuze nl Ipanema maar in de wijk Copacabana hebben we het eerste 'appartotel' (samentrekking van appartementen en hotel) een karig maar schoon appartementje gehuurd. 's Middags hadden we al heerlijk gegeten bij een lokaal tentje en 's avonds hebben we daarom maar gewoon een spaghetti thuis gekookt.
De kinderen hebben eens op bed gehangen en uren tv gekeken. De eerste tijd wilden ze dit niet omdat ze er toch niets van verstaan maar dat argument hebben ze overboord gegooid en genieten nu weer heerlijk van bekende (kinder)programma's. De televisie hier kent ook programma's als Dora, spongebob, Backyardigans, I Carly, Funboy and gumgum.
Op dit moment zitten we in hostel 'girl from Ipanema' in de wijk Ipanema te wachten tot Erik met zijn paspoort ons komt bevrijden.
Maar het fijne van onderpand voor Erik en zijn fiets zijn is dat Nina en Luc nu een potje schaak in de gemeenschappelijke ruimte spelen en ik mag internetten.
Sorry...
weer geen foto's vandaag.
Meestal komt het niet plaatsen door een tekort aan tijd of een te slechte internet verbinding. Dit keer een uniek probleempje. De kabel van het fototoestel zit in zijn zakje in de koffer en die is net volgepakt en op slot weggezet voor de vliegreis van morgenochtend.
Dus jammer maar helaas!
Salvador de Bahia
maar alweer de laatste nacht!
We hebben net onze koffers en rugzakken gepakt voor de reis van morgen naar Rio de Janeiro. Met spijt, dat wel... Elke keer weer moeten we erg wennen aan de nieuwe plek. En elke keer weer nemen we te snel afscheid...
Maandag zijn we ´s ochtends eerst nog lekker op het strand geweest om daarna thuis in ons eigen privezwembad in onze privetuin bij ons privehuis (!!!) schoon te zwemmen en onze spullen te pakken. De taxi die Erik van te voren had besteld stond precies om half 2 voor de pousada en reed ons in de afgesproken tijd naar het vliegveld. De binnenlandse vluchtenmet voogol voldoen ons erg goed. We hoeven niet te lang van te voren in te checken en doordat wij met kinderen reizen mogen we steeds als eerste het vliegtuig in.Dit keer duurde de vlucht 90 minuten en we landden in Salvador om half 6 ´s avonds. Hier bij de evenaar is het dan al bijna donker en omdat deze stad wat ruiger en onveilig is namen we een taxi naar een deel van de stad dat aan het strand ligt. Ruim een uur voor we er waren en heel wat reais armer!
De pousada die Erik voor ons had uitgezocht had wel 4 slaapplekken maar 1 ervan was op een uitklapstoel. Afgekeurd. Uiteindelijk hebben we de nacht doorgebracht in een hotel die niet helemaal aan mijn verwachting voldeed. We hebben daarom de koffers niet uitgepakt en zijn de volgende dag verhuisd. Naar een heel leuke pousada Noa Noa. Wij denken dat een fransman hier de eigenaar is wat zich uit in netjes en verzorgt. De eerste avond hebben we bij een zwitser rösti gegeten, heerlijk.
Bahia, naar de staat waarin Salvador ligt en zoals de bewoners de stad zelf liefkozend noemen,
hebben de portugezen als eerste hoofdstad gemaakt. Honderdvijfitg jaar lang is dat zo gebleven. Toen kwamen de Hollanders die forten bouwden om de stad te veroveren maar dat is mislukt. Verder werden hier heel veel slaven heen gebracht om in de gewassenteelt te werken. Er wonen hier nog steeds veel zwarten en de stad met zijn bewoners is dan ook vrij ruig.
We merken het aan het aanhoudende 'gejengel' om geld. Zwervers en arme mensen die te dicht op en te dwingend bij ons komen. We gaan daarom niet laat over straat en verdelen al onze belangrijke spullen tussen al onze verstopte zakjes en andere plekken. Desalniettemin zijn we een paar keer flink geschrokken!
Overdag verkennen we de stad om daarna 's middags op een van de stadsstranden de zon onder geklap en gefluit in de zee te zien zakken. Dit is helemaal Erik zijn land want we huren elke dag 2 luie strandstoeltjes en bestellen heerlijke caipiriñas en cerveja's (halve liters bier).
Bahia bestaat uit een boven en een onderstad. Net als Lissabon, waar ze zich erg mee verbonden voelen. En inderdaad net als in Lissabon is er een lift die 72 meter hoogte voor 15 centavos overbrugt en meerdere trammetjes tussen boven en beneden.
Vandaag zijn we met een boot naar een fort in de haven gevaren. De portugezen hebben deze gebouwd en toen hij niet meer nodig was voor de verdediging is het een gevangenis geweest. Nu dus een toeristische attractie.
Morgen hebben we onze laatste binnenlandse vlucht. Nog een paar dagen Rio.
Praia de (strand van) Pipa.
Zondag hebben we een beetje rondgehangen in onze pousada. De dag ervoor hebben we de kinderen leren pesten (bedankt voor het leuke en handige cadeautje Helga!) en we het was een succes want ze willen het nu continu spelen.
Het weer is wat minder en dus gaan we niet het zwembad in en ook het strand niet op. Gelukkig komt er op een engelstalige zender de film van Garfield. Die kijken we samen. Erik voelt zich vandaag niet zo heel lekker dus terwijl hij in de hangmat op ons eigen terras ligt doen wij een paar kleine boodschapen voor morgen in de bus. 's Avonds eten we voor het eerst niet in onze eigen pousada maar bij een restaurantje ergens weg van de hoofdstraat. Lekkere pizza. En dan maken we een kleine rel mee. Een zwerver heeft er wel gegeten maar niet betaald. Uit alle hoeken en verdiepingen komen vrouwen aangestoven om de man de les te lezen. Hij bleek hardhandig te zijn geweest en dat laten ze niet gebeuren... Telefoontjes over en weer en de politie erbij. Poeh poeh, avontuur. Of emotion zoals ze dat hier noemen.
Maandag zitten we al vroeg in de taxi naar de rodoviaría (busterminal) om de bus naar Natal te nemen. Erik, Nina en Luc pesten elkaar lekker veel en ik slaap op de reistabletten. We hebben een beetje vertraging en nemen om 3 uur 's middags de bus naar Pipa. Met een taxi rijden we de hoofdweg af naar een nieuwe pousada door Erik uitgezocht. We zijn blij met Pipa want het is hier duidelijk mooier, rijker, westerser misschien wel. En onze pousada geeft ons een heel appartement aan de overkant van de weg voor de prijs van een 3persoonskamer. We hebben 2 slaapkamers met airco, een zitkamer met tv en stereo, een keuken met gasfornuis, een grote koelkast en een ruime douche. Buiten hebben we een veranda, een groot gras(!)veld en een privezwembad.
Het strand is hier paradijselijk. Wit zand, palmbomen en heerlijk warm water. Als we bij laagwater een stukje doorlopen berieken we praia de golfinhos. En dus zwemmen we weer met dolfijnen. Gratis en voor niets. Prachtig.
's Avonds eten we thuis. Spaghetti met rode saus en parmezaanse kaas. We brouwen ons eigen caipiriña. Na het eten spelen we een eindeloos spel pesten en vreten met z'n allen een zak ruffles (ribbelchips) leeg.
Vandaag is Henriette jarig en hebben we haar verrast met een telefoontje wat ze een heel mooi cadeau vond. En Nina mocht Malou bellen vanuit een internetcafe. Vanavond om 6 uur gaan we naar het dorpsplein omdat daar caipoeira-les wordt gegeven aan kinderen. Gister op het strand hebben Nina en Luc al wat basis gekregen van een toevallige strandganger. Nu hopen we wat meer te kunnen zien van deze vecht/ danssport.
We blijven hier tot zaterdag om dan door te vliegen naar Salvador de Bahia (Baai van Salvador), ook aan het strand. Hopelijk knapt het weer iets op. Als de zon schijnt is het hier meteen bloedheet maar er staat hier ook veel wind en de afgelopen week schijnt hier erg veel regen te zijn gevallen.
Canoa Quebrada
Gebroken kano (maar gebraden kano klinkt leuker toch?) is een leuk strandplaatsje waar niet veel meer te doen is dan strand en zwembad hangen. Dat is dus ook wat we doen.
De temperatuur is hier ongelooflijk. ´s nachts met de airco op zijn hardst lukt het om rond de 25 graden te komen. Overdag wordt het hier zeker 35 graden en waarschijnlijk wel meer ook. Niets doen en zwemmen is dus het fijnst. Eén keer hebben we een buggytourtje in de omgeving gehad, heel grappig. Verder geen grote belevenissen.
Vanochtend zijn we vroeg op pad gegaan om in een plaatsje op zo´n 20 minuten van hier een ticket voor de bus naar Natal te reserveren. Maandag gaan we dan door: 6 uur bussen. Daar nemen we dan weer een bus verder om na zo´n 2 uur aan te komen in praia de Pipa. Weer een strandplaatsje.
Het originele plan was om met de bus naar Salvador de Bahia te reizen maar we hebben toch maar een vliegticket geboekt. Beter voor de gemoedsrust van de kinderen!
Laat eens wat van je horen.
Een van de eerste dagen in Rio hebben we een simkaart voor ons mobiel gekocht.
De kinderen dragen een SOS-ketting met het adres van ons hotel of pousada, maar ook ons Braziliaans nummer. We hopen dat als er gebeld moet worden de stap wat minder groot is omdat het een binnenlands nummer is.
Voor de mensen die het leuk vinden om een sms-je te sturen geef ik hier ons Braziliaanse nummer door: +55 21 80 27 4125. Wij (maar vooral Nina en Luc!!!) zouden het erg leuk vinden om iets van onze vrienden te horen...